Horlama ve tıkayıcı uyku apnesi; uyku sırasında hava yolundaki daralmaya bağlı olarak ortaya çıkan önemli bir sağlık problemidir. Horlama; solunum sırasında havanın herhangi bir nedenle daralmış olan burun, geniz ve yutak boşluğundan geçerken, çevredeki yumuşak dokuları titreştirmesiyle ortaya çıkan gürültülü ses olarak tanımlanır. Uyku apnesi ise uykuda en az 10 saniye süre ile ağız ve burundan hava akımının durmasıdır.

Horlama ve Uyku apnesi hastayı ve ailesini rahatsız eden sosyal bir sorun olmakla beraber, özellikle uyku apnesi; hastanın yaşamını tehdit edebilen ve ciddi komplikasyonlara neden olabilen bir hastalıktır. Horlama, tıkayıcı uyku apnesi sendromunun en belirgin yakınması olup, tıkayıcı uyku apnesi olan hastaların hemen hepsinde görülür. Ancak uykuda horlaması olan her hastada tıkayıcı uyku apnesi olmayabilir.

Tıkayıcı uyku apnesi olan hastalarda; Horlama, uyku sırasında nefes kesilmesi, boğulma ve solunum durması nöbetleri, yoğun gün boyu uyuklama, dikkat isteyen aktivitelerin yapılmasında ve devam ettirilmesinde zorluk, uykudan yorgun kalkma, sabah baş ağrıları, anlama zorlukları, cinsel fonksiyon bozuklukları ve kişilik değişiklikleri görülebilir. Kesin tanı; uyku testi (polisomnografi tetkiki) yapılarak konulur. Testin sonucuna göre; 5-15 arasında ise hafif, 15-30 arasında ise orta, 30 dan yüksekse ağır uyku apnesi olarak sınıflandırılır.

Tedavi şekli her hasta için aynı olmayabilir. Her hasta ayrı ayrı değerlendirilir ve tedavi planı ona göre yapılır. Genel anlamda tedavi medikal ve cerrahi olmak üzere iki gruba ayrılır. Bu hastaların tedavisinde hastalığın nedenlerine yönelik olarak özellikle obes hastalarda obesite kontrolü yanında, medikal veya cerrahi tedavi yöntemleri uygulanır. Ameliyat horlama ve tıkayıcı uyku apnesi olan hastalarda solunum yolundaki tıkanıklığın yerine göre; burun, yumuşak damak veya dil köküne yönelik cerrahi müdahaleler yapılır. Ameliyattan fayda görmeyen hastalara basınçlı hava veren mekanik alet uygulanması (CPAP-BIPAP) yapılabilir.